Niet te geloven! Maar toch… het leven is keihard!

Gisteravond zaten Riet en ik na het eten aan tafel
nog zo over een en ander na te praten
tot het gesprek op euthanasie kwam.

Bij dit delicate onderwerp,
over de keuze tussen leven en dood,
zei ik haar: ‘Laat mij nooit leven als een plant,
waarbij ik afhankelijk ben van een machine en
gevoed word met een vloeistof uit een fles.
Als je mij in die toestand ziet, koppel dan die toestellen,
die mij in leven houden, maar af.’

Ons Riet is opgestaan,
heeft de stekkers van de TV én
van mijn computer er uitgetrokken en
al mijn bier weggespoeld!